Zegt het niet genoeg als een datingburo dat tien jaar bestaat ,pas 11 getrouwde koppels heeft waarvan de laatste in 2007.
Leuk al die verhalen hier. Ik wil de lezers op de hoogte houden en ze een hart onder de riem steken.
Gelukkig heb ik nu een andere dame gevonden. Ik wil haar gaan ontmoeten.
Soms denk ik nog terug aan de tijd dat ik naar Oekraiene ging. Mijn ervaringen zijn niet al te goed. De tweede keer dat ik een gescheiden dame ontmoette, zat ze meer dan 300 km weg op bezoek bij familie. Sowieso is de communicatie lastig, en je moet ook de cultuur willen. Na enkele jaren heb ik besloten dat ik dit niet wil. Het is me te ver van Europa ook qua taal en alcoholgebruik etc. Geld is ook een probleem. Reizen is duur.
Ik ben wel eens een Oksana tegengekomen met haar vriend in een vliegtuig naar Oekraine. Dit was een knappe dame. Later is het contact met hen verwaterd. De man rookte en vertelde mij een verhaal over een videocamera, een slager en Oekraine. Dit was erg mooi om te horen. Hun relatie was goed.
De begeleiding is toch zwak bij dit bureau, en je moet veel zelf doen. Geluk kun je dus niet afdwingen, en er zijn dames bij uiteraard die iets te dol op “jouw” geld zijn. Soms kom je er meteen achter, soms duurt dit langer. Maar uiteraard geloof ik ook dat er mensen zijn die wel de juiste vinden daar.
In februari komt er in ieder geval 1 huwelijk bij. Ik heb daar een lieve meid ontmoet via Vladimir en Tatiana en na een relatie op afstand van 3 jaar (en diverse bezoekjes over en weer) gaan we op 14 februari trouwen in Vinnitsa (nieuwe regels binnen nederland die inmiddels alweer veranderd zijn…)
Ik ben destijds naar Vinnitsa gereisd om een dame te ontmoeten. Dit bleek echter niet te klikken, waarna ik gewoon aan het daten ben gegaan. Zo heb ik Oksana leren kennen. We hebben het heel rustig aan gedaan. Gewoon email en tel.nummer uitgewisseld en zo contact gehouden.
Mijn tweede bezoek was pas een jaar later. Maar voor ons gevoel had het ook een week kunnen zijn. Ik heb toen ook haar dochter leren kennen. Ook dat klikt. En dat is maar goed ook, want Oksana had bij onze eerste date al aangegeven dat als haar dochter mij niet mag, het feest niet door gaat.
Inmiddels ben ik dus al enkele keren in Vinnitsa geweest. Ik heb haar moeder leren kennen. En haar dochter uiteraard. Ze zijn afgelopen zomer 3 maanden hier geweest. Ik heb toen ook met de dochter zo'n goede band op kunnen bouwen, dat ze mij nu als vader ziet.
Het advies dat ik kan geven aan anderen is eenvoudig. Maak een afspraak met Tatiana of Vladimir dat je enkele dames wil ontmoeten. Kijk thuis op de site al wie je interesse heeft. Iemand die engels spreekt maakt communicatie makkelijker, maar Helena is een goede en niet dure tolk. Ga er heen zonder verwachtingen. Neem de dames mee uit om ze te leren kennen. Dus een eenvoudige date. Gewoon een kop koffie of zo op een terras of in een cafe. (Cafe Lemon is gezellig). Praat open over alles. Vraag ze wat ze van nederland/belgië verwachten en leg ze desnoods eerlijk uit hoe het hier is. Maak een eerlijke keuze voor een tweede date in dezelfde periode. En ga dan naar huis. Denk er beide rustig over na. Hou contact via email, telefoon of post (dus wissel de nodige gegevens uit bij de tweede date). Ik moest daarna door mijn werk een jaar wachten tot ik weer terug kon, maar ga dan terug. Klikt het nog steeds, dan ga je van daar uit de relatie opbouwen.
Ik ga dus over een paar weken trouwen. Daarna gaan we ook proberen om in sneltreinvaart de papieren rond te krijgen, zodat ze hierheen kunnen komen. Hopelijk lukt dit nog voor het nieuwe schooljaar begint, want “onze” dochter zit te popelen om hier naar school te mogen.
Succes.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?