Je vergeet een paar zaken:
Beste Armand, volgens mij vergeet ik niet zoveel. Ik weet ook wel dat er in Oekraine veel mensen dood gingen.
Maar mijn argumentatie gaat alleen over een verondersteld vrouwenoverschot in de huidige tijd.
Al je argumenten doen daar niets aan af. Sterker nog, ze bevestigen ze soms alleen maar.
Effe puntsgewijs dan maar.
1. Op Oekraiens grondgebied zijn (samen met Wit Rusland, Leninggrad, Stalingrad) relatief meer slachtoffers gevallen gedurende WO2 dan over de rest van de USSR. Dat komt op de meeste gevechten in die gebieden hebben plaatsgevonden. Het geldt met name onder burgerslachtoffers, soldaten werden over geheel USSR ingelijfd als kwam de grootste meerderheid ook uit de westerlijke gebieden van de Sovjet Unie.
Burgerslachtoffers vielen onder mannen, vrouwen en kinderen. Dus dit resulteert niet in een vrouwenoverschot.
De gevallen mannelijke soldaten wel, maar dat gaf ik al aan dat dit tekort in 1975 was weggewerkt.
2. Oekraine had niet alleen veel WO2 slachtoffers maar een goeie anderhalve decenium eerder ook vanwege de Holordomor (in tegenstelling tot wat Oekraine ons soms wil doen geloven koste deze Stalinterreur slachtoffers ook in andere Sovjetgebieden maar het overgrote deel was wel in Oekraine)
Dit resulteert dus al helemaal niet in een vrouwenoverschot na 1975
3. Mannen gingen overal eerder dood, ook in vredestijd, door de redenen die jij al noemde. Maar het enorme drank(mis/ge)bruik in de Sovjet Unie en daarna is veel sterker dan in de meeste andere Europese landen en eist(te) meer mannen dan elders. Ook is de (voormalige) Sovjetlanden de aandacht voor veiligheid op werk veel minder dan in het westen, zeker in industrie e.d. en daar zijn ook relatief meer mannen dan vrouwen het slachtoffer van. In de Sovjet Unie vielen ook meer vrouwen als slachtoffer te betreuren dan in het westen (door hun relatief grote arbeidsparticipatie in de industrie), maar dus nog steeds veel meer mannen.
Er gaan ook meer mannen dood door drankmisbruik, slechte arbeidsomstandigheden en verkeer. Maar dat betreft vooral de groep 50+ mannen. Zwaar werk, slechte gezondheid en drank zijn killers, maar geen instant killers. Ze hebben even tijd nodig. Vergelijk het met de mijnwerkers in Limburg die na hun pensioen allemaal ziek werden. Arbeidsongevallen komen wel vaker voor in (voormalige) sowjetlanden maar zetten getalsmatig niet echt zoden aan de dijk. En inderdaad zijn er ook vrouwen in Oekraine die te lijden hebben van deze slechte arbeidsongevallen.
Dus al met al zorgen deze omstandigheden niet voor een significant vrouwenoverschot in de groep 18 tot 45 jarigen.
4. Het vrouwenoverschot was er ook in andere Europese landen na WO2, maar in de Sovjet Unie had dit een grote culturele impact, het is te beargumenten waarom groter dan in meeste (vele?) andere gebieden.
Doe dat dan.
5. Hoewel politiek wellicht niet correct kan men twee soorten vrouwenoverschotten beschouwen: een kwantitatieve (in aantallen meer vrouwen dan vrouwen) en een kwalitatieve: de “russische man” heeft geen beste reputatie als het gaat om trouw en door gebrek aan interesse om te binden aan vrouwen ouder dan circa 25 jaar (helemaal als ze een kind hebben). Uiteraard is dit niet voor toepassing op elke Russische/Oekraiense/etc man, maar in de breedte heeft studie aangetoond dat dit fenomeen culturele en maatschappelijk effecten heeft/had en omdat relatief veel nog jonge vrouwen geen vaste partner hebben dat ze daarom de blik op het westen gingen gerichten. De economische situatie speelt/speelde uiteraard de hoofdrol, maar het was/is zeker niet de enige reden.
Dat er een kleine groep dames is die meer oog heeft voor een buitenlandse man zou best waar kunnen zijn.
Maar dit kan niet verklaard worden uit een vrouwenoverschot, simpelweg omdat dit er niet is.
En dat is het enige punt dat ik wil maken.
De rest (ontrouw van Oekrainse mannen, drankmisbruik, geweld, etc) zijn veronderstellingen waar vast een kern van waarheid in kan zitten.
Maar degene die het argument van vrouwenoverschot gebruiken, kletsen uit hun nek en zijn blind voor harde cijfers.
En nogmaals, ik heb het over nu en de laatste 30 jaar., en over de groep 18-45 jarigen/b]