Ik zal maar het hele verhaal vertellen want dan is het misschien beter te begrijpen waarom ik zo fel en emotioneel heb gereageerd.
Ik ben twee keer naar Cuba op duikvakantie geweest; de eerste keer met een vriendin en de tweede keer met een vriend. Ik had de eerste keer een schitterende vakantie en had me voorgenomen dat nog eens te doen. De tweede keer was vijf a zes jaar later en mijn vriend was niet alleen om te duiken mee gegaan maar ook omdat ik had gezegd dat er veel mooie Cubaanse vrouwen zijn. Een deel van hen bleken zich in de tussentijd aan iedere toerist aan te bieden. Mijn vriend was een goedzak en misschien een beetje naïef want hij werd verliefd op de eerste de beste Cubaanse die hem om een vuurtje vroeg, zo verliefd dat ze een half jaar later getrouwd waren en waar ik getuige van mocht zijn. Ze waren een tijdje echt gelukkig en kregen samen een dochtertje waar mijn vriend echt gek op was. Na een paar jaren had ze ontdekt dat Nederland niet was wat zij dacht; niet alleen het koude klimaat maar ook de koude mensen vielen haar erg tegen en ze kreeg heimwee. Ook mijn vriend kon niet aan haar wensen voldoen en dat verbaasde me ook niet; ze was een mooie, jonge en goed ontwikkelde vrouw. Toen zij een nieuwe liefde kreeg en terug wou naar haar vaderland is hem dat te veel geworden en er gaat geen dag voorbij dat ik van mezelf baal omdat ik hem had mee gevraagd.
Nu wil het toeval dat een vriend mij een paar maanden geleden vroeg of ik met hem naar Kiev wilde omdat dit zo'n mooie stad zou zijn en er zeker zo mooie vrouwen waren. Ik heb toen wat plaatjes van Kiev bekeken en ook van dames op een site die hij me had geadviseerd en ik moet toegeven dat hij in beide gevallen gelijk had dus ik zag een weekje Kiev wel zitten. Daarbij was er één vrouw op die site die mij wel heel erg aansprak; niet de mooiste en niet de jongste maar dat ben ik zelf ook niet. We kwamen in contact en er bleek een aantal raakvlakken te zijn en er ontstond een wederzijdse sympathie, we hebben veel gebeld en geschreven en besloten elkaar te ontmoeten. In de tijd dat ik op die site verbleef hebben zich heel wat mooie dames gemeld en ik kan me voorstellen dat als je onwetend bent denkt met je neus in de boter te zijn gevallen. Ook werden mij diensten tegen vergoeding aangeboden en ik kwam er al snel achter dat de meeste vrouwen het goed bedoelden maar dat er een situatie was ontstaan waarbinnen het redelijk normaal was om iets terug te verwachten vanwege mannen die misbruik hadden gemaakt van vrouwen met goede bedoelingen. Ik denk dat mannen en vrouwen met een ander idee dan het aangaan van een relatie zich hier dan ook op deze manier wel zullen vinden. Met de herinneringen aan mijn vroegere vriend nog vers in mijn geheugen realiseer ik me dat er een grote verantwoordelijkheid ligt op degene die een relatie wil aangaan met een vrouw van dit land omdat je je moet realiseren dat zo iemand misschien een te rooskleurig beeld van Nederland heeft. Ook vind ik het zeer verwerpelijk dat er mannen zijn die misbruik van de situatie maken door grote beloftes te doen en achteraf maar voor één ding bleken te komen en ik begrijp nu ook waarom er een ‘systeem’ is ontstaan waarin het niet helemaal duidelijk is wie van wie gebruik/misbruik maakt.
Al met al ben ik tot de conclusie gekomen dat vraag en aanbod elkaar in de hand werken en elkaar vinden maar ik betwijfel of het land hier beter van wordt en hetzelfde kan je zeggen van onze vrije markteconomie, want ook hierbij plaatst men in dit land zijn vraagtekens en gelukkig beginnen wij dat bij ons ook steeds meer te doen, want deze crisis is daar een regelrecht gevolg van!
Ik denk dat we zowel op relationeel als economisch gebied begrip en respect moet opbrengen voor de situatie in het land en zeker beiden niet moet combineren want uiteindelijk wordt daar niemand beter van.
Toen ik eergisteren hier enkele uitlatingen las werd ik boos over het gebrek aan respect voor de situatie en met deze boosheid heb ik het respect voor anderen verloren en helaas ook voor onschuldigen, waarvoor nogmaals mijn excuses!